SOSYAL SİGORTA VE BİREYSEL EMEKLİLİK
Sosyal sigorta vergileriniz, iş görememezlik durumunda veya size güvence sağlayan kişinin ölmesi durumunda sigortanızı ödemekte kullanılmaktadır. Sosyal güvenlik için ödediğiniz vergilerinizin büyük bir kısmı, emekliliğinizde size ödenmek üzere biriktirilmektedir. Burada sorgulayacağımız nokta şu olacak: Bu zorunlu tasarruf planları ne derece kârlıdır?
Öncelikle ortalama bir Amerikan vatandaşının sosyal güvenlik için ne ödediğine ve sonunda ne elde ettiğine bakalım. Bunları hesaplarken enflasyon oranlarını bir kenara koyup, güncel dolar kurunu esas alacağız. Ortalama düzeyde bir çalışan kişinin 22 yaşına dek hiç tam zamanlı olarak çalışmadığını varsayalım.
Ekonomistler genellikle şu konuda hemfikirdir: İşverenler, sosyal güvenlik için ödedikleri vergilerin yarısını, elemanlarına daha düşük ücretler şeklinde yansıtmaktadırlar. Çalışan kesim, kazandığı ücretin % 12.4’ünü sosyal sigorta vergisi olarak ödemekte ama bunun sadece % 63’ü emeklilik maaşı ödemeleri için kullanılmaktadır. Yani çalışanların emekliliği için ödeyeceği sosyal sigorta vergisinin toplam tutarı, bugünün parasıyla 216.000 doların üzerindedir.
Ortalama düzeyde bir çalışanın, bu miktarı 22 yaşından 66 yaşına dek ödeyeceğini farz edebiliriz. Sosyal Sigortalar İdaresi’ne göre, çalışan bir kişi, emeklilik maaşını, 67 yaşından itibaren başlayarak, bugünün parası ile yıllık neredeyse 25 bin dolar şeklinde alabilmektedir. 22 yaşında çalışmaya başlamış bir bireyin yaklaşık olarak 78 yaşına kadar yaşayacağı düşünülürse, emeklilik maaşı olarak alacağı paranın miktarı 300,000 doların altında kalmaktadır.
Şimdi, sosyal sigortayı bir emeklilik planı olarak değerlendirebilmek için bir çalışanın sosyal sigorta için ödediği tahmini vergi miktarı ve tahmini emeklilik maaşını toplayacağız. Ortalama bir çalışan, emekliliği için 216,000 dolar ödemekte ve karşılığında emekli maaşı olarak 300,000 dolar almaktadır. Yıllık gerçek kazancına karşılık gelen değer ise sosyal sigorta ödemelerinin sadece % 1.2’sidir.
Bir diğer deyişle, çalışanın, emeklilik hakkı kazanmak için ödediği sosyal sigorta vergileri, ona enflasyonun üstünde, yaklaşık % 1 oranında faiz kazandırmıştır. Peki bu oran, diğer faiz oranları ile nasıl karşılaştırılabilir? Son 50 yıldır, S&P 500 (Standard & Poor’s), genelde enflasyondan % 5.1 oranında daha yüksek bir endeks elde etmiştir. Eğer bir çalışan, sosyal sigorta vergilerini özel bir hesaba yatırabilseydi ve bu birikimiyle hisse senedi alabilseydi, sosyal sigorta güvencesiyle alabileceği emeklilik maaşının toplamda 3 katından fazla, yani 950,000 doların üstünde bir kazanç sağlayabilecekti.
Buna karşı üretilen argüman ise hisse senetleri almanın riskli olduğu ve sosyal güvenlik sisteminin emeklilik maaşını garanti altına almasıdır. Ne var ki, bu argüman yanlıştır. Sosyal Sigortalar İdaresi, olsa olsa toplanan vergilerin, devlet tarafından harcanacağını “garanti” eder. Sosyal güvenlik sisteminin sizden aldığı parayı size iade etmek gibi bir garantisi de yoktur. Meclis her an toplanıp yasaları değiştirerek, sosyal sigorta alacağınızı düşürebilir.
Eğer bir kişi sonsuz güven aranıyorsa, yatırım için sosyal sigortadan daha güvenli olan alanlar değerlendirilebilir: Hazine bonoları. Emekli adayı, özel hesabından hazine bonolarına yatırım yaparsa, devletin sağladığı sosyal güvenliğin vadettiği güvene eşit derecede bir güven sağlayabilir, ayrıca bu sayede meclisin değiştireceği yasalarla sosyal sigorta alacaklarını azaltması gibi bir risk olmayacaktır
Geçmişe baktığımızda, hazine bonolarının yaklaşık %1.7 oranında enflasyon üzeri faiz getirdiğini görüyoruz. Eğer bir çalışan, hazine bonosu için sosyal sigortaya ödediği 1 yıllık vergileri, özel hesaplarına yatırabilseydi, emekliliğinde 345.000 dolardan fazla kazanabilecekti, bu da devletin vereceği miktardan %17 daha fazladır.
Günümüzde sosyal sigorta emekli ödemeleri, devlete yarım trilyon dolara mal olmaktadır. Bu sigorta programı, şu anki oluşturulduğu yasalar altında devam ederse, 25 yıl içerisinde kendi kendini bitirecektir. Eğer devlet, şimdiden başlayarak sosyal sigortayı 20-30 sene içerisinde kademeli olarak kaldırırsa, şimdiki sigorta emeklilerine borçlarını (maaşlarını) ödeyebilir, yarım trilyon dolara mal olan bu programı sona erdirebilir ve vatandaşları, devletin sağladığı sosyal sigortadan daha fazla kazanç ve güvence vadeden özel sigorta programlarına yönlendirebilir.
Kaynak: Learnliberty.org
Konuşmacı: Prof. Antony Davies / Duquesne University
Çeviri: Burak Özcan
Redaksiyon: Bünyamin Aydın
